Op hotelkamer 24 van alcohol- en pillenverslaving naar spirituele bevrijding - mijn herstelverhaal
Mateloosheid was mijn tweede natuur. Veertig bier op een avond? Normaal in West-Friesland. De Mont Ventoux opfietsen? Gewoon doen. Alles of niets - drinken, liefhebben, werken, leven. Ik kende geen middenweg.
Van buitenaf zag ik er goed uit. Maar van binnen voelde ik me als het slagveld van Normandië. Dr. Jekyll en Mr. Hyde in één persoon.
"Zie je wel, ik ben geen alcoholist - ik kan het laten staan," was mijn lijfspreuk. Tot 1995 toen mijn lichaam het opgaf na een faillissement. Opeens was ik niet meer de baas. Alcohol werd mijn prothese om overeind te blijven.
De demonen kwamen 's nachts. Jeugdtrauma's, angsten, eenzaamheid - alles wat ik wegdronk kwam terug. 24/7 drinken werd mijn nieuwe realiteit. Wodka en Xanax, kotsen en opnieuw drinken, wekenlang.
Meerdere keren de kliniek in, meerdere keren teruggevallen. Tot die ene dag in 1998 hotelkamer 24...
Wil je lezen hoe een wanhopig gebed in een kliniektoilet alles veranderde?
Als Member lees je het complete verhaal van de laatste 24 uur, het spirituele ontwaken, en hoe 27 jaar nuchterheid begon met één simpele vraag: "Van wie moet je eigenlijk drinken?"